Artrose is een chronische ziekte waarbij de structuur van het bindweefsel van het bewegingsapparaat is beschadigd. De ziekte wordt gekenmerkt door een progressief verloop, tegen de achtergrond waarvan het kraakbeenweefsel geleidelijk wordt vernietigd. Deze pathologie wordt bij veel mensen ouder dan 65 gediagnosticeerd, aangezien een van de factoren die bijdragen aan de vorming van deze aandoening het natuurlijke verouderingsproces in het lichaam is.
Beschrijving van de ziekte
Een posttrauma, endocriene en ontstekingsziekte, overmatige fysieke overbelasting of vice versa, inactiviteit kan de ontwikkeling van degeneratieve-dystrofische ziekte veroorzaken. De belangrijkste tekenen van artrose: pijn in het gewrichtsgebied met oedeem en beperkte activiteit daarin.
Om de ziekte te diagnosticeren, gebruiken ze de hulp van instrumentele technieken: röntgenfoto's, artroscopie, CT en MRI. Bij de behandeling van artrose van fase 1 en 2 worden conservatieve methoden gebruikt - medicijnen nemen, fysiotherapie, massage en fysiotherapie. Als er onomkeerbare destructieve veranderingen zijn opgetreden in het gewrichtsweefsel, is een operatie vereist - artrodese of endoprothetica.
Pathogenese
Artrose wordt gekenmerkt door uitgesproken veranderingen in de structuur van het bindweefsel. De vorming van vervormende erosies vindt plaats op het kraakbeen, waardoor collageenvezels en proteoglycanen worden vernietigd, die eiwitten (5-10%) en glycosaminoglycanen (90-95%) bevatten.
Als gevolg hiervan neemt de stabiliteit van het collageennetwerk af, komt metalloproteïnase vrij en worden alle vormen van proteïne in de extracellulaire matrix vernietigd. De versnelling van vernietiging vindt plaats vanwege het feit dat de biosynthese van collagenasen en stromelysine toeneemt.
In de regel houden enzymen die in normale hoeveelheden in het lichaam aanwezig zijn, het niveau van cytokinen - kleine peptide-informatiemoleculen - onder controle. Als artrose voortschrijdt, neemt de concentratie van dit eiwit af, waardoor enzymen die het kraakbeen aantasten in een groot volume vrijkomen.
Daardoor absorberen proteoglycanen met een vervormde structuur water, dat ze niet kunnen vasthouden. Om deze reden dringt overtollig vocht in de collageenvezel, die begint te "zwellen", wat leidt tot een verlies aan sterkte en elasticiteit.
De kwalitatieve en kwantitatieve samenstelling van de gewrichtsvloeistof ondergaat ook verslechterende veranderingen. Tegen de achtergrond van artrose wordt daarin een afname van de concentratie van hyaluronzuur waargenomen. Het transport van voedingsstoffen en zuurstof naar het hyaline kraakbeenweefsel stopt in het volume dat nodig is voor het herstel ervan. In het kraakbeen worden verzachte haarden gevormd, gevolgd door de vorming van scheuren, specifieke necrotische gezwellen. Dan beginnen de blote hoofden te worden blootgesteld, microtrauma verschijnt tegen de achtergrond van verplaatsing ten opzichte van elkaar.
Wat de ontwikkeling van de ziekte veroorzaakt
Waarom zich primaire (idiopathische) artrose ontwikkelt, is nog niet vastgesteld. Zo'n ziekte ontwikkelt zich zonder de invloed van welke factoren dan ook, dus artsen zijn van mening dat de oorzaak van een dergelijk probleem ligt in de neiging op genetisch niveau tot voortijdige destructieve processen in het kraakbeen. De vorming van secundaire artrose treedt op als een complicatie van andere gewrichtsaandoeningen of tegen de achtergrond van een blessure.
De aanwezigheid van het volgende kan de vorming van degeneratieve-dystrofische pathologie veroorzaken:
- schade aan het gewrichtsweefsel of gelegen nabij de bindweefselstructuur in de vorm van een breuk, dislocatie, trauma aan de meniscus, gedeeltelijke breuk of volledige scheiding van het bot van spier- en ligamenteus weefsel, pezen;
- aangeboren dysplastische aandoening bij de ontwikkeling van gewrichten;
- stoornissen in de functionaliteit van de klieren van het endocriene systeem, stofwisselingsstoornissen;
- reuma of reumatische koorts;
- polyartritis, reumatoïde, reactieve, metabolische, jichtachtige of psoriatische artritis;
- etterende artritis, waarvan de oorzaak ligt in de effecten van streptokokken, epidermale of Staphylococcus aureus;
- tuberculose van elke locatie, brucellose, chlamydia, gonorroe, syfilis;
- degeneratieve-dystrofische pathologieën, bijvoorbeeld osteochondritis dissecans.
De verhoogde beweeglijkheid van het gewrichtsweefsel, die wordt waargenomen tegen de achtergrond van de productie van speciale collageenvezels in het lichaam, kan bijdragen aan de vorming van artrose.Een soortgelijk fenomeen wordt waargenomen bij 10% van de mensen op de planeet; het wordt niet als een ziekte beschouwd.Hoewel, tegen de achtergrond van hypermobiliteit, er sprake is van zwakte in het pees-ligamenteuze systeem, waardoor een persoon vatbaar is voor letsel, vooral in het enkelgewricht, in de vorm van verstuikingen en scheuren van ligamenteuze weefsel, ontwrichtingen.
In sommige gevallen kunnen problemen met de hematopoëtische functie (bijvoorbeeld de aanwezigheid van hemofilie) leiden tot de vorming van artrose. Tegen de achtergrond van hemartrose (bloeding in de holte van het gewricht) verslechtert de bloedtoevoer naar het kraakbeenweefsel, waardoor het begint in te storten.
Onder de predisponerende factoren is het vermeldenswaard de aanwezigheid van ouderdom, frequente belasting van het gewrichtsweefsel dat de limieten van zijn kracht overschrijdt, overmatig lichaamsgewicht, operaties ondergaan, onderkoeling.
De risicogroep omvat vrouwen tijdens de menopauze, burgers die in ongunstige omgevingsomstandigheden leven of in contact komen met giftige chemicaliën. Als de voeding onvoldoende vitamines en mineralen bevat, treden voorwaarden op voor de geleidelijke vernietiging van hyaluronzuurkraakbeenweefsel.
Symptomen
Artrose is gevaarlijk omdat de eerste fase van de formatie asymptomatisch is. De manifestatie van het klinische beeld van de ziekte vindt plaats in de loop van de tijd, de primaire symptomen verschijnen met een aanzienlijke vernietiging van het kraakbeen.Aanvankelijk voelt de patiënt een mild pijnsyndroom zonder duidelijke lokalisatie.Het treedt op na fysieke inspanning - het tillen van zware voorwerpen, sporttraining.
In sommige gevallen merkt het eerste teken dat een persoon het optreden van knarsen en klikken op tijdens het buigen of strekken van de gewrichten. De patiënt merkt dat het soms moeilijk is om zich te verplaatsen. Hoewel in het vroege stadium van de vorming van artrose, mobiliteitsproblemen pas 's ochtends verschijnen en snel voorbijgaan.
Met de verdere ontwikkeling van de pathologie beginnen pijnlijke gevoelens 's nachts te storen, waardoor de slaapfunctie wordt verstoord en ook chronische vermoeidheid optreedt. Wanneer de ziekte voortschrijdt tot graad 2, neemt de pijnintensiteit toe tegen de achtergrond van veranderingen in weersomstandigheden, exacerbaties van chronische ziekten, acute respiratoire virale infecties.
Lichamelijke activiteit neemt aanzienlijk af. Mobiliteit wordt belemmerd door het dunner worden van kraakbeenweefsel en het opzettelijk beperken van de beweging van de patiënt in een poging pijn te voorkomen. Dit verhoogt de belasting van het weefsel van het tegenoverliggende gewricht, wat bijdraagt aan de verdere vernietiging ervan.
Artrose wordt gekenmerkt door andere specifieke kenmerken:
- pijn die het optreden van spasmen in de skeletspieren en de vorming van spiercontracturen veroorzaakt (beperkte passieve motorische functie van het gewricht);
- knarsen in het gewrichtsweefsel, klikken, kraken tijdens beweging van constante aard, praktisch ontstaan tijdens elke verplaatsing van botten ten opzichte van elkaar;
- frequente pijnlijke spierkrampen;
- vervorming van de gewrichten, wat leidt tot een verminderde houding en gang;
- uitgesproken misvorming tot aan de kromming van de gewrichten met een significante afname of volledige afwezigheid van motorische activiteit in hen tegen de achtergrond van artrose graad 3.
Als artrose in de knie, enkel of heupgewricht zich heeft ontwikkeld tot stadium 3, moet een persoon een wandelstok of krukken gebruiken bij het bewegen.
Als u niet op tijd met de behandeling begint, begint de ziekte te verergeren, beginnen recidieven u regelmatig te storen en treden exacerbaties in de loop van de tijd steeds vaker op. Stijfheid in de ochtenduren verdwijnt niet lang, wordt geleidelijk permanent.
Bij het onderzoeken van een persoon met artrose stadium 1 merkt de arts slechts een licht oedeem van het gewrichtsweefsel op met volledig behoud van de motorische functie. Stadium 2 van de ziekte manifesteert zich door pijn en milde misvorming bij palpatie. Botverdikkingen vormen zich nabij de synoviale holte.
Artrose wordt gekenmerkt door de vorming van synovitis - ontsteking van het synovium in het heup-, enkel-, knie- of schoudergewricht. Het belangrijkste symptoom van deze ziekte is de ontwikkeling van een afgeronde afdichting nabij het gewricht, als u erop drukt, kunt u voelen hoe de vloeibare inhoud beweegt. Bij acute synovitis kan de temperatuur oplopen tot 37-38 graden, kunnen hoofdpijn en spijsverteringsproblemen optreden.
Diagnostische maatregelen
De ziekte wordt gediagnosticeerd op basis van de resultaten van het onderzoek door middel van instrumentele methoden, klinische kenmerken, anamnestische gegevens, klachten van patiënten. In dit geval is een klinische studie van bloed en urine niet erg informatief - alle indicatoren blijven binnen het normale bereik, als de oorzaak van artrose niet in stofwisselingsproblemen ligt.
Als synovitis ontstaat, neemt de bezinkingssnelheid van erytrocyten toe (tot 30 mm / u), nemen leukocyten en fibrinogeen toe in de bloedbaan.Dit duidt op de aanwezigheid van acute of chronische ontstekingen in het lichaam.Biochemische en immunologische parameters veranderen met artrose van de secundaire vorm.
De meest informatieve manier om degeneratieve-dystrofische ziekten op te sporen is röntgenstraling in 2 projecties (lateraal en recht).
Op het röntgenbeeld wordt artrose als volgt gevisualiseerd:
- In de beginfase zijn er geen radiologische symptomen.
- In de eerste fase wordt pathologie gevisualiseerd als een onduidelijke, ongelijkmatige vernauwing van de gewrichtsholte. De randen van de botplaten zijn enigszins afgeplat, initiële osteofyten worden gevormd (soms zijn ze afwezig).
- In de tweede fase toont de afbeelding een afbeelding in de vorm van een uitgesproken vernauwing van de holte in het gewricht, die de norm 2-3 keer overschrijdt. Osteofyten worden in grote aantallen gevormd, de vorming van subchondrale osteosclerose wordt opgemerkt. Cyste-achtige verlichtingen verschijnen in de aanhangsels.
- In de derde fase toont de afbeelding uitgesproken subchondrale osteosclerose en grote marginale osteofyten. De gewrichtsruimte is aanzienlijk verkleind.
- In de vierde fase worden grove massieve osteofyten gevormd, de gewrichtsruimte is bijna volledig versmolten, de benige aanhangsels die het gewricht vormen, worden vervormd en verdicht.
Als de arts na onderzoek van de röntgenfoto's twijfelt aan de diagnose, krijgt de patiënt een computertomografie voorgeschreven. Om de toestand van het bindweefsel nabij het gewricht te beoordelen, wordt MRI uitgevoerd. Door het gebruik van een contrastmiddel kunt u in de dynamiek volgen hoe weefsels van bloed worden voorzien, om de mate van ontsteking bij synovitis te bepalen.
Behandeling voor artrose
Op dit moment is het onmogelijk om artrose volledig te genezen, aangezien farmacologische middelen die kraakbeenweefsel herstellen niet bestaan.Het belangrijkste doel van de behandeling is om verdere ontwikkeling van de ziekte te voorkomen, om de gewrichten mobiel te houden.Therapie voor artrose is langdurig, complex en omvat het gebruik van lokale en systemische geneesmiddelen.
Patiënten mogen de gewrichten niet overbelasten; het zal nodig zijn om de motorische activiteit te beperken met behulp van orthopedische apparaten - orthesen, elastisch verband. Mensen met overgewicht zullen hun dieet moeten aanpassen om na verloop van tijd af te vallen en een dieet te gaan volgen.
Wanneer een stabiele remissie is bereikt, moet de patiënt elke dag therapeutische gymnastiekoefeningen doen. In eerste instantie moet u het doen onder toezicht van een specialist en in de toekomst moet u zelf thuis gymnastiek doen. Naast fysiotherapie kun je je aanmelden voor het zwembad, yoga doen of fietsen.
Om de intensiteit van pijn te verminderen, wordt het gebruik van medicijnen die tot verschillende farmacologische groepen behoren voorgeschreven:
- Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen in tabletten, zalven, oplossingen voor intraveneuze injecties.
- Intra-articulaire injecties van anesthetica met toevoeging van glucocorticosteroïden.
- Spierverslappers voor het verlichten van spierspasmen en contracturen.
Ook omvat het behandelingsregime voor artrose het gebruik van B-vitamines, kalmerende middelen, indien nodig - antidepressiva en kalmerende middelen. Het is verplicht om chondroprotectors aan te wijzen in de vorm van een lange cursus.Middelen van deze groep dragen bij aan het gedeeltelijk herstel van kraakbeen.
Om de klinische activiteit van het gewrichtsweefsel te verhogen, is het noodzakelijk om fysiotherapeutische procedures uit te voeren - lasertherapie, magneettherapie, UHF.
Elke pijnlijke manifestatie in het gebied van de gewrichten moet de basis zijn voor een onmiddellijk bezoek aan de arts. Behandeling die in de vroege stadia van de ontwikkeling van artrose wordt uitgevoerd, maakt het mogelijk om destructieve processen in het kraakbeen te stoppen, om invaliditeit en invaliditeit te voorkomen.