Symptomen en behandeling van osteochondrose

11 september 2020

De wervelkolom vervult de belangrijkste functies in het menselijk lichaam. In dit artikel leert u alles over wat osteochondrose is, wat de symptomen en behandeling van deze ziekte zijn, wat de tekenen van pathologie zijn en de oorzaken van de ziekte.

Wat is osteochondrose

Osteochondrose is een ziekte waarbij tussenwervelschijven en andere weefsels van de wervelkolom worden aangetast. Dystrofische processen worden geactiveerd in de wervelkolom. De wervel drukt deze schijven als het ware samen, verplettert ze, wat geleidelijk leidt tot beknelling van de zenuwuiteinden van het ruggenmerg.

Belangrijk! Als osteochondrose niet wordt behandeld, kan pathologie invaliditeit veroorzaken.

Ongeveer 80% van de wereldbevolking lijdt aan pathologieën van de wervelkolom. Osteochondrose wordt het vaakst vastgesteld bij mensen van 15 tot 30 jaar. Hoewel de ziekte zowel bij mannen als vrouwen voorkomt, is een sterke helft van de mensheid moeilijker te tolereren.

De ziekte begint zich te ontwikkelen en manifesteert zich op relatief volwassen leeftijd, wanneer iemand een actief leven leidt. Hoewel osteochondrose bij kinderen mogelijk is, komt het veel minder vaak voor dan bij volwassenen.

Ondanks het feit dat experts over de hele wereld hun krachten hebben gebundeld om de ziekte uit te roeien, worden elk jaar nieuwe gevallen van osteochondrose geregistreerd. Of er zich problemen voordoen, hangt sterk af van de persoonlijke inspanningen van het individu.

Bestaande classificatie

Er zijn veel soorten osteochondrose, dus verschillende artsen kunnen verschillende classificaties toepassen.

Afhankelijk van welk deel van de wervelkolom is aangetast, zijn er:

cervicale osteochondrose;
osteochondrose van de thoracale wervelkolom;
osteochondrose van de lumbale wervelkolom;
osteochondrose van het sacrale gebied.

Uitgebreide osteochondrose wordt ook onderscheiden. Dit is een vorm van pathologie waarbij meerdere afdelingen tegelijk worden getroffen. Zo wordt vaak osteochondrose van de lumbosacrale regio gevonden, aangezien dit deel van de wervelkolom een constant verhoogde belasting is.

Welk type ziekte iemand ook tegenkomt, complicaties zijn altijd ernstig. Daarom is het belangrijk om de ziekte zo snel mogelijk te identificeren en gekwalificeerde eerste hulp te bieden.

Wanneer een arts een diagnose stelt, noteert hij in welk stadium de pathologie wordt ontdekt. Bij osteochondrose worden 3 stadia onderscheiden volgens het beeld van een röntgenonderzoek en 4 stadia volgens symptomatische veranderingen.

Wat gebeurt er tijdens pathologie

Bijna alle wervels hebben een vergelijkbare structuur. Ze bestaan uit een wervellichaam en een boog. Alle wervels, "samengevouwen", vormen een wervelkanaal. Tussen de wervels bevinden zich schijven - geleiachtige pezen die als schokdempers fungeren.

Het is in de tussenwervelschijven met osteochondrose dat pathologische veranderingen beginnen. Het vezelachtige deel wordt geleidelijk kwetsbaarder. Onder de druk van de wervels lijkt de nucleus pulposus voor zichzelf een beweging te maken en zoekt naar een plek waar dat het gemakkelijkst is.

In de meeste gevallen komt de schijf uit in het wervelkanaal. Dit leidt tot compressie van het ruggenmerg en de zenuwen die zich daar bevinden. Het resultaat is pijn en symptomen in de organen waarvoor deze zenuwen verantwoordelijk zijn.

Als reactie op de druk in het lichaam worden de processen van versnelde deling van botweefsel geactiveerd. Als gevolg hiervan begint de ontwikkeling van osteofyten - botgroei die een persoon de belangrijkste problemen met osteochondrose veroorzaakt.

Dus met osteochondrose van de cervicale wervelkolom kunnen de gevolgen triest zijn, aangezien het pathologische proces tegelijkertijd zowel het zenuwstelsel als het vaatstelsel aantast.

Oorzaken van osteochondrose

Aangezien osteochondrose een gevaarlijke vijand is, is het belangrijk om te begrijpen waardoor de ziekte ontstaat. Ongeacht waar de ziekte zich bevindt, de oorzaken zijn altijd vergelijkbaar.

De belangrijkste redenen waardoor osteochondrose kan ontstaan, zijn de volgende:

voortijdige veroudering van weefsels in de tussenwervelschijven;
constante overbelasting van de spieren die de wervelkolom ondersteunen;
gebrek aan redelijke belasting van deze spiergroepen;
ongelijke verdeling van de belasting tussen de delen van de wervelkolom, wat leidt tot onbalans en de ontwikkeling van pseudospondylolisthesis;
de aanwezigheid van een genetische aanleg voor de ontwikkeling van degeneratieve processen in kraakbeenweefsel;
de aanwezigheid van auto-immuunziekten, waardoor eigen antilichamen de voeding van de wervelkolom verstoren.

Ongetwijfeld kunnen hormonale onevenwichtigheden en slechte voeding ook de gezondheid van de wervelkolom beïnvloeden. Sommige vrouwen kregen voor het eerst symptomen van de ziekte tijdens de zwangerschap toen de werkdruk toenam.

Risicogroep

Acute osteochondrose ontstaat meestal na blootstelling aan negatieve factoren. De volgende factoren kunnen het begin van symptomen veroorzaken:

onjuiste houding;
sedentaire levensstijl;
langdurige positionering in een ongemakkelijke positie;
zware gewichten heffen;
scoliose;
ontbreken van een gespierd korset van de wervelkolom;
gebrek aan vitamines en mineralen die nodig zijn voor de regeneratie van bot- en kraakbeenweefsel;
emotionele ervaringen;
ernstige infecties;
impact van ongunstige ecologie;
langdurige onderkoeling;
geblesseerd raken;
abrupte veranderingen in lichaamshouding;
krachtsporten;
schoenen dragen met ongemakkelijke hakken;
overgewicht hebben;
stofwisselingsstoornissen;
reuma;
aangeboren afwijkingen.

Zoals u kunt zien, kunnen veel factoren de ontwikkeling van osteochondrose veroorzaken. Hoe eerder de eerste tekenen van de ziekte worden ontdekt en de diagnose wordt gesteld, hoe groter de kans is om de pathologie te genezen en de kwaliteit van leven te behouden.

Kenmerken van de ziekte in stadia

Er zijn 4 stadia van de ziekte en elk heeft zijn eigen intensiteit van symptomen:

met ziekte van graad 1, de patiënt geen algemene symptomen ervaart, maar er kan alleen plaatselijke pijn zijn;
met osteochondrose van de 2e graad, de pijn wordt sterker, uitsteeksel van schijven en subluxatie van de wervellichamen, schendingen van statica worden waargenomen;
voor osteochondrose van graad 3 zijn significante symptomen, waaronder algemene, kenmerkend, en de laesie bereikt het stadium van de ontwikkeling van een tussenwervelschijfhernia;
in 4 stadia van pathologie treedt invaliditeit op en eventuele medicijnen bieden geen verlichting meer.

Natuurlijk, als osteochondrose in het beginstadium wordt ontdekt, is het heel goed mogelijk om de progressie van de ziekte te stoppen.

Intervertebrale osteochondrose is echter verdeeld afhankelijk van de schade aan het wervellichaam:

geen overtredingen in fase 0;
in de 1e fase zijn de verstoringen onbeduidend, soms zijn er interne scheuren in de wervels;
in de 2e fase zijn veranderingen in de schijf behoorlijk merkbaar en uitgedrukt, maar het buitenoppervlak blijft behouden;
In de 3e fase is de schijf volledig aangetast, naar buiten geperst in het gebied van het ruggenmerg of naar buiten.

Als u lichte symptomen ervaart, zelfs instabiliteit van de lumbale wervelkolom of ongemak in een ander gebied, dient u een specialist te raadplegen voor advies.

Symptomen van osteochondrose

Zoals eerder opgemerkt, hangt de intensiteit van de symptomen af van de mate van schade aan het wervellichaam en de locatie van de schade. De meeste patiënten melden vergelijkbare symptomen.

Wanneer het pathologische proces gelokaliseerd is in de cervicale wervelkolom, zijn de volgende symptomen mogelijk:

wazig zien;
oorcongestie;
ruis in het hoofd;
oorsuizen;
duizeligheid;
hoofdpijn;
slaapapneu;
gehoorverlies;
flauwvallen;
zwakte van de stembanden;
krampen in de nek;
veranderingen in bloeddruk;
gevoelloosheid van de tong;
zwelling van de nek;
pijn in de ogen;
slapeloosheid;
vasospasme van de nek;
gebitsproblemen.

Met laesies van de wervelkolom in het thoracale gebied treden de volgende verschijnselen op:

spierspasmen, lijkend op hartpijnen met een snijdend, stekend en scherp karakter;
de patiënt heeft ademhalingsproblemen;
borstpijn en branderig gevoel;
er zit een brok in de keel;
mogelijk hoest en misselijkheid;
buikpijn treedt op, vooral tijdens diepe inademing en uitademing;
er is ernstige zwakte in de armen en benen;
ongemak neemt toe naarmate de lichaamshouding verandert.

Bij problemen in de sacrale of lumbale wervelkolom treden de volgende klachten op:

rugpijn uitstraalt naar de benen;
bevriezing van de onderste ledematen bij normale lichaamstemperatuur;
gevoelloosheid in de benen;
constante spanning in de beenspieren;
spataderen;
impotentie;
bleekheid van de huid;
dysmenorroe.

Naarmate de osteochondrose van de rug vordert, kunnen verschillende wervels samensmelten. Daarna vervaagt de symptomatologie geleidelijk, maar verschijnt opnieuw tijdens de verergering van de lente en de herfst.

Als de nervus vagus bekneld raakt, kunnen spijsvertering, hartslag en blaas- en blaasproblemen optreden.

Syndromen bij osteochondrose

Het is gebruikelijk onder artsen om de symptomen in groepen, syndromen, op te splitsen. Met intercostale osteochondrose zijn er:

vertebrale syndroom;
vertebral artery syndrome;
cardiaal of scapulair-ribsyndroom;
radiculair.

Het is de moeite waard om elk van de syndromen nader te bekijken.

Wervel

Bij vertebrale syndroom wordt het volgende beeld waargenomen:

mobiliteit is verminderd en nekpijn treedt op;
veranderingen in de toestand van de wervels zijn zichtbaar op röntgenfoto's;
de patiënt kan zijn hoofd niet pijnloos opzij draaien.

Belangrijk! Bij de diagnose moet de arts myositis en vertebrale syndroom differentiëren, omdat het klinische beeld vergelijkbaar is, maar de behandelingsmethoden verschillen.

Vertebrale slagader

Bij dit syndroom van osteochondrose worden de volgende manifestaties waargenomen:

misselijkheid, braken;
drukstoten;
duizeligheid;
migraine;
vliegt in de ogen;
slaperigheid;
lethargie;
vermoeidheid;
schending van emotionele stabiliteit.

De arts moet dit syndroom onderscheiden van atherosclerotische veranderingen in de bloedvaten en tumorprocessen.

Cardiaal

Dit syndroom wordt gekenmerkt door:

branden;
pijn op de borst;
kortademigheid;
vermoeidheid;
tachycardie.

Bij een bezoek aan een ziekenhuis moet een ECG en een angiografie worden gemaakt, wat de afwezigheid van atherosclerose bevestigt.

Radiculair

Pathologische symptomen zijn afhankelijk van welke wortels veranderingen hebben ondergaan. Over het algemeen omvat deze groep symptomen:

ongemak in het occipitale gebied;
onaangename gewaarwordingen in de taal;
Moeilijkheden om op voedsel te kauwen;
pijn bij het slikken;
ongemak in het scapulaire gebied;
Moeilijkheden bij het uitvoeren van handbewegingen;
geen bezit van 4 en 5 vingers.

Aangezien meestal meerdere delen van de wervelkolom betrokken zijn bij het pathologische proces bij osteochondrose, ontstaan er hele groepen symptomen.

Diagnostische palpatie van de wervelkolom

Diagnostiek

Wanneer symptomen van osteochondrose optreden, worden er in de regel geen tests uitgevoerd.

Enkele van de volgende tests zijn voldoende om een diagnose te stellen:

röntgenfoto;
computertomografie;
magnetische resonantie beeldvorming.

Hoewel een conventioneel röntgenonderzoek een diagnose mogelijk maakt, worden CT en MRI gebruikt om medicijnen effectiever te selecteren en de mate van schade aan de wervelkolom te bepalen.

Behandeling van osteochondrose

Zowel tijdens een exacerbatie als tijdens geplande therapie moet de behandeling alomvattend zijn. Is van toepassing op:

medicamenteuze behandeling;
manuele therapie;
Oefentherapie voor osteochondrose.

De meest voorkomende behandeling is thuis. Het belangrijkste is dat de patiënt zich strikt aan het doktersrecept houdt. Als een patiënt injecties nodig heeft, kan een daghospitaal worden aanbevolen.

Eigenaardigheden van medicamenteuze behandeling

Behandeling met medicijnen omvat het gebruik van meerdere groepen medicijnen tegelijk. Er worden niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen voorgeschreven.

NSAID's worden aanvankelijk voorgeschreven als zalven. Naarmate de ziekte vordert, kunnen tabletten, injecties of een andere vorm van krampstillend middel worden aanbevolen. Bijna alle niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen hebben een uitgesproken analgetisch effect.

Om de wervelkolom te laten ontspannen, moet u spierspasmen verlichten. Voor deze doeleinden worden spierverslappers gebruikt.

Als de behandeling wordt gestart in de vroege stadia van de ziekte, wanneer het kraakbeenweefsel nog niet is vernietigd, is het zinvol om chondroprotectors te nemen.

Belangrijk! Om ervoor te zorgen dat al deze medicijnen enig effect hebben, moeten ze systematisch worden ingenomen, gedurende ten minste zes maanden.

Complexen van B-vitamines kunnen een positief effect hebben op het herstel.

De volgende medicijnen kunnen ook worden voorgeschreven:

om de bloedvaten te vergroten en de voeding te verbeteren;
om duizeligheid te bestrijden;
actuele gel om de bloedcirculatie te verbeteren.

Kompressen, mosterdpleisters en speciale anesthesiepleisters met een medicinale samenstelling worden op de aangetaste plekken geplaatst.

Manuele therapie uitvoeren

Hoewel wordt aangenomen dat massage van de nek en andere aangetaste gebieden een traditionele methode is, is dit oordeel onjuist. Dergelijke procedures kunnen alleen worden uitgevoerd op voorschrift van een arts en een zorgvuldige training. Verkeerd handelen kan zelfs nog meer schade aanrichten.

Je kunt masseren met honing of met medicinale oliën. De volgende technieken worden gebruikt:

lichte bewegingen met de vingertoppen worden uitgevoerd, beginnend van het hoofd tot de bovenrug;
wrijven bezig;
knijpen om diepe weefsellagen aan te grijpen;
kneden.

Cupping-massage is effectief. Zelfmassage kan worden uitgevoerd. Het is hoogst onwenselijk om stimulators te gebruiken zonder uw arts te raadplegen, aangezien een onvoorzichtige invloed reeds kwetsbare schijven kan beschadigen.

De waarde van oefentherapie bij osteochondrose

Om de symptomen van osteochondrose weg te werken, is het belangrijk om regelmatig een reeks oefeningen voor de rug te doen. Nu zijn er veel populaire technieken voor de vorming van het lumbale en cervicale korset. Laten we alleen de meest effectieve beschouwen en kort hun essentie bespreken.

Kinesitherapie-nekgymnastiek helpt de bloedcirculatie te verbeteren, pijn te verlichten en bewegingsvrijheid te herstellen. Geeft geen snel effect, het resultaat is pas na langdurige therapie. Naast sporten is het belangrijk om na te denken over de voorgeschreven behandeling en het dieet te volgen. Alle oefeningen worden in een zeer langzaam tempo uitgevoerd, daarbij wordt voor een goede spierstrekking gezorgd.

Therapeutische oefeningen voor de nek van een andere arts voor osteochondrose zijn niet alleen nuttig voor mensen met osteochondrose, maar ook voor veel andere problemen. Het complex lijkt meer op oefeningen voor de nek, en lessen kunnen zelfs tijdens de lunch worden gegeven. Om resultaten te bereiken en spieren te versterken, moet u regelmatig sporten en alleen na afspraak met uw arts.

Algemene aanbevelingen bij de behandeling van osteochondrose

Aangezien patiënten met osteochondrose een zorgvuldige periodieke opwarming nodig hebben, zal een bezoek aan het bad voor zo'n patiënt nuttig zijn. Het is alleen belangrijk om rekening te houden met het stadium van de ziekte en de aanwezigheid van andere pathologieën. Voor een dergelijke procedure dient u een arts te raadplegen.

Om het spierkorset te versterken, kunt u push-ups, fitness en Pilates gebruiken met een trainer. Regelmatig bezoek aan het zwembad is noodzakelijk. Elke zwemsessie mag niet korter zijn dan 20 minuten, anders is er geen effect.

Behandeling met folkremedies is toegestaan, maar alleen na overleg met de behandelende arts en als aanvullende therapie. Fysiotherapie, inclusief elektroforese, kan worden uitgevoerd zoals voorgeschreven door een arts.

Preventie

Zelfs als de problemen met de wervelkolom onbeduidend lijken, of als de patiënt nog een kind is, is het nog steeds belangrijk om actief bezig te zijn met de preventie van osteochondrose.

Het is belangrijk om de volgende best practices in acht te nemen:

gebruik orthopedische slaapkussens;
een actieve levensstijl leiden;
maak tijd vrij voor sport, vooral zwemmen;
meerdere keren per dag opwarmen;
wees voorzichtig bij fysiek zwaar werk;
geef slechte gewoonten op.

Dieet is belangrijk, omdat bepaalde voedingsmiddelen het risico op ziekte verhogen, namelijk:

zouten;
gerookt vlees;
kruiden;
snoep;
vet en gefrituurd voedsel.

Het is belangrijk om frisdrank en koffie te beperken, en het is beter om de voorkeur te geven aan thee en bouillon. De juiste voeding helpt het lichaam te beschermen tegen schade aan bot- en kraakbeenweefsel.

Omdat in de beginfase van osteochondrose het proces kan worden gestopt en zelfs omgekeerd, is het noodzakelijk om onmiddellijk een arts te raadplegen en een onderzoek te ondergaan wanneer de eerste symptomen optreden. Dit is de enige manier om jarenlang lichamelijke activiteit te behouden!