Behandeling van artrose van de kniegewrichten, behandeling van gonarthrose - op zijn zachtst gezegd, niet de gemakkelijkste taak. Daarom, voordat u uw harde worsteling met deze ziekte begint, moet u een goede arts vinden, hem onderzoeken en een behandelplan met hem maken.
Probeer in geen geval niet een diagnose voor uzelf te stellen!
Het feit is dat de laesies van het gewricht, die lijken op arthrose, optreden met vele andere ziekten, en mensen met een laag aanwezige worden vaak vergist bij het bepalen van de diagnose. Het is beter om geen tijd en geld te besparen voor medisch consult, omdat de fout u in alle opzichten veel duurder kan kosten.
Maar dit betekent niet dat u blindelings een arts moet geloven en zich niet moet verdiepen in de essentie van zijn aanbevelingen, waardoor het werkingsmechanisme van die geneesmiddelen die aan u zijn voorgeschreven, begrijpen. De patiënt moet de betekenis van medische voorschriften begrijpen en vertegenwoordigen waarom bepaalde therapeutische procedures worden uitgevoerd.
Dus, met de therapeutische behandeling van gonartrose, is het belangrijk om een aantal therapeutische maatregelen op een zodanige manier te combineren dat verschillende problemen tegelijkertijd worden opgelost:
- Pijn elimineren;
- de voeding van gewrichtskraakbeen verbeteren en de herstel ervan versnellen;
- de bloedcirculatie in het aangetaste gewricht activeren;
- de druk op beschadigde gewrichten van botten verminderen en de afstand daartussen verhogen;
- versterken van de spieren rond het zieke gewricht;
- Verhoog de gewrichtsmobiliteit.
Hieronder zullen we overwegen hoe deze of die methode van behandeling helpt om uw doelen te bereiken:
1. Niet -steroïde ontstekingsremmende medicijnen:
Niet -steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen -NSAID's: diclofenac, pyroxycs, ketoprofen, indomethacine, butadion, meloxicam, genezing, nimulide en hun derivaten.
Met artrose worden niet -hormonale, ontstekingsremmende medicijnen traditioneel gebruikt om pijn en ontsteking van het gewricht te elimineren, omdat het tegen de achtergrond van ernstige pijn onmogelijk is om te beginnen met de normale behandeling. Alleen door acute pijn te elimineren met ontstekingsremmende medicijnen, kunt u vervolgens bijvoorbeeld gaan masseren, gymnastiek en die fysiotherapeutische procedures die ondraaglijk zouden zijn vanwege pijn.
Het is echter ongewenst om lange tijd medicijnen van deze groep te gebruiken, omdat ze de manifestaties van de ziekte kunnen "maskeren".
Wanneer de pijn afneemt, wordt tenslotte een misleidende indruk gemaakt dat een remedie begon. Ondertussen blijft artrose vorderen: NSAID's elimineren alleen individuele symptomen van de ziekte, maar behandelen deze niet.
Bovendien zijn de afgelopen jaren gegevens verkregen die de schadelijke effecten van langdurig gebruik van niet -steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen op de synthese van proteoglycanen aangeven. Proteoglycanmoleculen zijn verantwoordelijk voor de waterstroom in het kraakbeen, en een schending van hun functie leidt tot uitdroging van kraakbeenweefsel. Als gevolg hiervan begint het kraakbeen dat al door artrose wordt getroffen, nog sneller in te storten. Aldus kunnen de pillen die de patiënt neemt om de pijn in het gewricht te verminderen de vernietiging van dit gewricht versnellen.
Bovendien moet, met behulp van niet -steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen, worden herinnerd dat ze allemaal ernstige contra -indicaties hebben en met langdurig gebruik aanzienlijke bijwerkingen kunnen geven.
2. Chondroprotectoren - glucosamine en chondroïtinesulfaat:
Chondroprotectoren - glucosamine en chondroïtinesulfaat - Dit zijn stoffen die kraakbeenweefsel voeden en de structuur van beschadigd kraakbeen van de gewrichten herstellen.
Chondroprotectoren zijn de meest bruikbare groep geneesmiddelen voor de behandeling van artrose.
In tegenstelling tot niet -steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's), elimineren chondroprotectoren niet zozeer de symptomen van artrose als de "basis" van de ziekte: het gebruik van glucosamine en chondroïtinesulfaat helpt om de kraakbeenoppervlakken van het heupgewricht te verbeteren, de productie van gewrichtsvloeistof en normaliseer de productie van het "smeermiddel" -tekeningen.
Een soortgelijk complex effect van chondroprotectoren op het gewricht maakt ze onmisbaar bij de behandeling van de beginfase van artrose. Het is echter niet nodig om deze medicijnen te overdrijven.
Chondroprotectoren zijn weinig effectief in de derde fase van artrose, wanneer het kraakbeen bijna volledig wordt vernietigd. Het is tenslotte onmogelijk om een nieuwe kraakbeenstof te laten groeien of de vorige vorm terug te brengen naar vervormde botten van de knie met glucosamine en chondroïtinesulfaat.
En in de eerste of tweede stadia van gonartrose werken chondroprotectoren zeer langzaam en verbeteren de toestand van de patiënt onmiddellijk. Om een reëel resultaat te behalen, moet u ten minste 2-3 behandelingscursussen ondergaan met deze medicijnen, die meestal van zes maanden tot anderhalf jaar duurt.
3. Therapeutische zalven en crèmes:
Therapeutische zalven en crèmes kunnen op geen enkele manier de artrose van de kniegewrichten genezen (zelfs als hun reclame het tegenovergestelde goedkeurt). Desalniettemin kunnen ze de toestand van de patiënt verlichten en pijn in een pijnlijke knie verminderen. En in deze zin zijn zalven soms erg nuttig zijn.
Dus, met artrose van het kniegewricht dat optreedt zonder synovitis zonder fenomenen, raad ik aan om zalven aan mijn patiënten te verwarmen om de bloedcirculatie in het gewricht te verbeteren.
Gebruik hiervoor peper fruit extract, enz. De vermelde zalven veroorzaken meestal een gevoel van aangename hitte en comfort bij de patiënt. Ze geven zelden alle bijwerkingen.
Zalven op basis van niet -steroïde ontstekingsremmende stoffen worden gebruikt in gevallen waarin het verloop van gonarthrose wordt verergerd door synovitis. Helaas werken ze niet zo effectief als we zouden willen - omdat de huid niet meer dan 5 - 7% van de actieve stof passeert, en dit is duidelijk niet voldoende om een volledig ontstekingsremmend effect te ontwikkelen.
4. Fondsen voor kompressen:
Compressen hebben een iets groot therapeutisch effect in vergelijking met zalven.
Van de lokale fondsen die in onze tijd worden gebruikt, verdienen naar mijn mening drie medicijnen de grootste aandacht: dimexide, bishophytus en medische gal.
Dimexide - Chemische substantie, vloeistof met kleurloze kristallen, heeft een goed ontstekingsremmend en analgetisch effect. Tegelijkertijd, in tegenstelling tot veel andere externe stoffen, is dimexide echt in staat om de huidbarrières binnen te dringen. Dat wil zeggen, de dimexide die op de huid wordt toegepast, wordt echt geabsorbeerd door het lichaam en werkt erin, waardoor ontstekingen worden verminderd in de focus van de ziekte. Bovendien heeft dimexide een absorbeerbare eigenschap en verbetert het metabolisme op het gebied van toepassing, wat het het meest nuttig maakt bij de behandeling van artrose, die optreden met de aanwezigheid van synovitis.
Bisof - Olieafdeling, pekel geëxtraheerd tijdens het boren van oliebronnen. Hij verwierf zijn bekendheid dankzij de Drillers, die de eerste waren die aandacht schonken aan zijn therapeutische effect met artrose. Tijdens het werken aan oliebronnen van constant contact met een pekelolie uit de boor, vonden de knobbeltjes op hun handen op. In de toekomst bleek dat Bishophyt een matig ontstekingsremmend en analgetisch effect heeft en ook warm werkt, wat een gevoel van aangename hitte veroorzaakt.
Medische gal - Natuurlijke gal gedolven uit de galbellen van koeien of varkens. Gal heeft een absorbeerbaar en opwarmend effect en wordt gebruikt in dezelfde gevallen als bischofie, maar heeft enige contra -indicaties: het kan niet worden gebruikt voor pustulaire ziekten van de huid, ontstekingsziekten van de lymfeklieren en kanalen, koortsachtige staten met een toename van de lichaamstemperatuur.
5. Intra -articulaire injecties (injecties in het gewricht):
Intra -articulaire injecties worden vaak gebruikt om spoedeisende zorg te bieden voor artrose van het kniegewricht. In veel gevallen kan intra -articulaire injectie de toestand van de patiënt echt verlichten. Maar tegelijkertijd worden injecties in het gewricht met artrose veel vaker gemaakt dan nodig. Het gaat over dit onjuist, naar mijn mening, trends, ik wil meer gedetailleerd praten.
Meestal worden geneesmiddelen van corticosteroïde hormonen in het gewricht geïntroduceerd: triamcinon, betamethason, hydrocortison.
Corticosteroïden zijn goed omdat ze snel en effectief pijn en ontsteking onderdrukken met synovitis (oedeem en zwelling van het gewricht). Het is de snelheid waarmee het therapeutische effect wordt bereikt, dat is de reden dat corticosteroïde injecties met bijzondere populariteit zijn gewonnen bij artsen.
Maar dit leidde tot het feit dat intra -articulaire injecties van hormonen zelfs zonder echte behoefte werden uitgevoerd. Ik heb bijvoorbeeld herhaaldelijk geconfronteerd met het feit dat hormonen voor een preventief doel in het gewricht van de patiënt werden geïntroduceerd om de verdere ontwikkeling van artrose te voorkomen.
Het probleem is echter dat alleen de artrose zelf corticosteroïden niet worden behandeld en niet kunnen worden behandeld. Dus ze kunnen de ontwikkeling van artrose niet voorkomen! Corticosteroïden verbeteren de toestand van het gewrichtskraakbeen niet, versterkt het botweefsel niet en herstelt de normale bloedcirculatie niet.
Alles dat ze de ontstekingsreactie van het lichaam van het lichaam kunnen verminderen op een of andere schade in de gewrichtsholte. Daarom is het zinloos om intra -articulaire injecties van hormonale geneesmiddelen te gebruiken als een onafhankelijke behandelingsmethode: ze mogen alleen worden gebruikt in de complexe therapie van artrose.
De patiënt detecteerde bijvoorbeeld gonartrose van het II -stadium met een zwelling van het gewricht vanwege de accumulatie van vloeistof erin. De accumulatie van vloeistof (synovitis) maakt het moeilijk om medische procedures uit te voeren: handmatige therapie, gymnastiek, fysiotherapie. In een dergelijke situatie voert de arts een intra -articulaire injectie van het hormonale medicijn uit om de synovitis te elimineren, en begint in een week tot andere actieve therapeutische maatregelen - dit is de juiste benadering.
Stel je nu een andere situatie voor. De patiënt heeft ook stadium II gonartrose, maar zonder accumulatie van vloeistof en gewricht oedeem. Is het nodig om in dit geval corticosteroïden in het gewricht in te voeren? Natuurlijk nee. Er is geen ontsteking - er is geen "blootstellingspunt" voor corticosteroïde hormonen.
Maar zelfs als de intra -articulaire introductie van corticosteroïden echt nodig is, moet een aantal regels worden waargenomen. Ten eerste is het ongewenst om dergelijke injecties vaker in hetzelfde gewricht te maken dan 1 keer in 2 weken. Het feit is dat de geïntroduceerde geneeskunde onmiddellijk in volle kracht zal "werken" en de arts zal het effect van de procedure eindelijk na 10 - 14 dagen kunnen evalueren.
U moet ook weten dat meestal de eerste injectie van corticosteroïden meer verlichting brengt dan daaropvolgende. En als de eerste intra -articulaire toediening van het medicijn geen resultaat heeft gegeven, is het onwaarschijnlijk dat het de tweede of derde introductie van hetzelfde medicijn op dezelfde plaats zal geven. In het geval van ineffectiviteit van de eerste intra -articulaire injectie, moet u het medicijn wijzigen, of als de verandering van geneeskunde niet precies heeft geholpen de injectieplaats te kiezen.
Als zelfs daarna de introductie van een corticosteroïde in het gewricht niet het gewenste resultaat zou geven, is het beter om het idee te verlaten om dit gewricht met hormonale medicijnen te behandelen. Bovendien is de injectie van hormonen in hetzelfde gewricht in het algemeen meer dan vier tot vijf keer, het is extreem ongewenst anders anders de kans op bijwerkingen.
Helaas moet je in de praktijk te maken krijgen met overmatige "vastberadenheid" van artsen die, steeds opnieuw, corticosteroïden in hetzelfde gewricht introduceren, zonder op zijn minst het minimale effect te bereiken met de eerste drie injecties. Twee van dergelijke gevallen vielen me meer op dan anderen.
Een van de patiënten deed "slechts tien injecties van een kenalog", terwijl de procedure dagelijks werd uitgevoerd, zelfs zonder een pauze van tien dagen die nodig was om de resultaten van de injectie te evalueren. En de tweede patiënt werd geïntroduceerd in de hormonen in de kniegewrichten en observeerde het interval (hoewel slechts 3 tot 5 dagen), maar tegelijkertijd ontving de arme kerel vijfentwintig tot vijfentwintig -vijf injecties van corticosteroïden in één gewricht voor de behandeling!
Het lijkt erop dat de dokter een beetje "te ver ging" - het is oké. Kan er een dergelijke behandeling schaden zijn? Het blijkt misschien!
Ten eerste raakt het gewricht bij elke injectie, hoewel enigszins, gewond door een naald. Ten tweede is er met intra-articulaire injectie altijd een bepaald risico op infectie in het gewricht. Ten derde veroorzaken frequente hormonenintroductie een schending van de structuur van de gewrichten van het gewricht en de omliggende spieren, waardoor relatieve "rottende" gewrichten worden veroorzaakt.
En het allerbelangrijkste is dat frequente injecties van corticosteroïden de toestand van die patiënten verergeren bij wie gewrichtsschade wordt gecombineerd met diabetes mellitus, hoge bloeddruk, obesitas, nierfalen, zweer van de maag of darm, tuberculose, etterende infecties en psychische zussen. Zelfs exclusief geïntroduceerd in de gewrichtsholte, beïnvloeden corticosteroïden het hele lichaam en kunnen het verloop van deze ziekten verergeren.
Het is veel nuttiger om hyaluronzuurgeneesmiddelen toe te dienen in het kniegewricht beïnvloed door artrose (een andere naam voor hyaluronzuur - natriumhyaluronaat). Ze verschenen ongeveer 15 jaar geleden te koop.
Hyaluronzuurpreparaten (natriumhyaluronaat) worden ook wel "vloeibare prothesen" of "vloeibare implantaten" genoemd, omdat ze op het gewricht werken als een gezonde synoviale vloeistof - dat wil zeggen als een natuurlijke "gewrichtsmering".
Hyaluronzuurpreparaten zijn zeer nuttige en effectieve medicijnen: natriumhyaluronaat vormt een beschermende film over het beschadigde kraakbeen, het beschermen van het kraakbeenweefsel tegen verdere vernietiging en het verbeteren van het glijden van de contactoppervlakken van kraakbeen.
Bovendien dringen hyaluronzuurpreparaten door in de diepten van het kraakbeen, waardoor de elasticiteit en elasticiteit verbetert. Dankzij Hyaluronidase, "gedroogd" en dunner met artrose, herstelt het kraakbeen zijn schok -absorberende eigenschappen. Als gevolg van de verzwakking van mechanische overbelasting neemt de pijn in het zieke kniegewricht af en neemt de mobiliteit ervan toe.
Tegelijkertijd geven de gewrichten correct toegediend in de gewrichtsholte, hyaluronzuurpreparaten geven praktisch geen bijwerkingen.
Behandeling met hyaluronzuurpreparaten wordt uitgevoerd in cursussen: in totaal zijn 3-4 injecties vereist voor het verloop van de behandeling in elke pijnlijke knie, het interval tussen injecties is meestal van 7 tot 14 dagen. Indien nodig wordt de cursus binnen zes maanden of een jaar herhaald.
Vanuit mijn oogpunt is het belangrijkste en alleen ernstige nadeel van hyaluronzuurgeneesmiddelen hun hoge prijs. Dus in 2020 wordt hyaluronzuur vertegenwoordigd in onze markt in de belangrijkste importgeneesmiddelen.
Maar om terug te keren naar de kwestie van besparingen, wil ik opmerken dat ondanks de relatief hoge kosten van hyaluronzuurpreparaten, hun gebruik letterlijk veel patiënten van degenen die voorheen, vóór deze medicijnen, het zouden moeten worden geopereerd.
En gezien de kosten van de operatie op de gewrichten, blijkt het dat het tijdige gebruik van hyaluronzuur (zelfs voor meerdere jaren) in elk geval en in alle opzichten de patiënt veel goedkoper kost dan een operatie voor endoprotthetics van het kniegewricht. Op voorwaarde dat de arts die dergelijke injecties uitvoert, de introductietechniek bezit.
Het is belangrijk om te weten: hyaluronzuurpreparaten worden onmiddellijk vernietigd door dat gewricht waarin uitgesproken ontstekingsprocessen aan de gang zijn. Daarom is het praktisch nutteloos om ze kennis te laten maken met die patiënten bij wie gonarthrose doorgaat tegen de achtergrond van het actieve stadium van artritis. Maar het is nuttig om ze te gebruiken met aanhoudende artritis remissie om fenomenen van secundaire gonarthrose te behandelen.
Met primaire gonarthrose moet je ook aandacht besteden aan dergelijke momenten. Als het gewricht van de patiënt bijvoorbeeld "barst" uit de accumulatie van overmaat, pathologische vloeistof, is het zinvol om eerst de fenomenen van de synovitis (ontsteking) (ontsteking) te "blussen" en de overmatige pathologische vloeistof te verwijderen met behulp van een voorgaande intra -articulaire injectie van hormonen of het nemen van niet -steroïde anti -ontgrendelingsdrugs. En alleen dan om hyaluronzuur in het gewricht te introduceren, bevrijd van inflammatoire elementen.
Naast corticosteroïde hormonen en hyaluronzuurpreparaten, pogingen om verschillende chondroprotectoren in het gewricht te introduceren.
Maar deze medicijnen zijn vele malen inferieur in effectiviteit van hyaluronzuurgeneesmiddelen. Ze helpen van de sterkte van 50% naar patiënten, en raden of het effect van hun gebruik of niet, van tevoren onmogelijk is. Bovendien vereist het verloop van de behandeling 5 tot 20 injecties in het gewricht, wat, zoals we zeiden, beladen is met mogelijk letsel aan het gewricht en verschillende complicaties.
6. Handmatige therapie en fysiotherapie:
Handmatige therapie voor gonartrose van het I en II -stadium geeft vaak een geweldig resultaat. Soms zijn verschillende procedures voldoende voor de patiënt om een aanzienlijke verlichting te voelen. In het bijzonder goed handmatige therapie van willekeurige gewrichten helpt, als u deze combineert met de gewrichtsuitbreiding, de inname van chondroprotectoren en intraarticulaire injecties van het punt.
Een dergelijke combinatie van therapeutische procedures, vanuit mijn oogpunt, is veel effectiever dan de vele fysiotherapeutische maatregelen die in elke kliniek worden voorgesteld. Ik zal een voorbeeld geven uit de praktijk.
De zaak uit de praktijk van de dokter.
Een 47 -jarige vrouw met artrose van het rechtse kniegewricht van de II -fase kwam naar de receptie. Tegen de tijd van onze bijeenkomst was ze 5 jaar ziek geweest. Over the years, the woman managed to experience all possible methods of physiotherapy that can be proposed in our district clinics: laser, magnetotherapy, ultrasound, phonophoresis, etc. Despite all the efforts of physiotherapists, the patient's condition of the patient continued to deteriorate - and this is natural, since, let's say, chondroprotectors were appointed to the woman only once, only once, a woman was appointed to a woman, only once, a vrouw werd benoemd. Korte cursus.
Volledig wanhopig, de vrouw besloot tot extreme maatregelen - ze onderging een behandeling van behandeling met cauteriserende wormwood -sigaretten volgens de oosterse methodologie. Als gevolg hiervan was de knie bedekt met littekens van brandwonden, maar hij bewoog niet beter. Ja, en het was onwaarschijnlijk dat ik, ondanks al mijn respect voor de oosterse geneeskunde, begrijp dat wormwoodcauterisatie botvervormingen niet kan elimineren en de afstand tussen de in de knie gearticuleerde botten kan verhogen.
Nadat de vrouw de vele fysiotherapeutische procedures en zelfs cauterisatie bij wormwood -sigaretten niet hielp, stemde ze bijna bijna in met chirurgische behandeling. Maar toen veranderde ze nog steeds van gedachten en besloot ze de complexe methode te proberen die ik voorstelde.
De eerste behandelingssessie ging door, zoals ze zeggen, "met een krak" - we zijn erin geslaagd om het gewricht slechts een beetje te "op te wekken" met behulp van handmatige mobilisatie. Daarom hebben we de volgende sessie gepland na voorlopige voorbereiding: binnen 3 weken nam de vrouw chondroprotectoren, maakte zelfmassage en compresses met dimexide. Na 3 weken begon ik opnieuw met de mobilisatie van het gewricht en maakte vervolgens een herposition ("reductie") van het gewricht met behulp van handmatige manipulatie. Er was een klik en plotseling begon de joint veel gemakkelijker en meer gratis te bewegen. De vrouw voelde duidelijke opluchting.
In de volgende twee sessies met behulp van mobilisatie hebben we de bereikte verbetering vastgesteld, waarna we het succes van twee intra -articulaire injecties van het punt hebben vastgesteld. En na anderhalve maand vanaf het begin van onze niet erg intense behandeling (we hadden tenslotte slechts zes vergaderingen nodig), de vrouw was eindelijk in staat om de toverstok weg te gooien die zich met haar had verveeld en begon vrij vrij te bewegen.
Sindsdien zijn er twee jaar verstreken. Twee keer per jaar neemt de patiënt chondroprotectoren in een korte loop en komt af en toe op mijn controletechniek, waar ik blij ben op te merken dat de toestand van de knie van jaar tot jaar maar beter is. En nu zou zelfs de eerste fase van artrose erg moeilijk zijn om aan te nemen - het kniegewricht van de patiënt werd bijna volledig hersteld.
Aldus waren slechts zes behandelingssessies (handmatige therapie plus intra -surveillance -injecties van Orenil) in combinatie met het verloop van chondroprotectoren effectiever dan vijf jaar fysiotherapie.
Uit dit verhaal (en zeker niet zo de enige) wordt het duidelijk waarom ik fysiotherapie als een belangrijk, maar slechts een extra deel van het medische programma voor gonarthrose beschouw. In die zin hou ik van lasertherapie, thermische behandeling (ozokeriet, paraffinetherapie, therapeutische modder) en vooral cryotherapie (behandeling met lokale koeling).
7. Dieet:
Het dieet met artrose is ook erg belangrijk.
8. Cane gebruiken:
Gebaseerd op de stok tijdens het lopen, helpen patiënten met artrose van de kniegewrichten hun behandeling ernstig, omdat de stok 30 - 40% van de belasting voor het gewricht neemt.
Het is belangrijk om een stok te kiezen volgens uw hoogte. Om dit te doen, sta recht, laat je handen zakken en meet de afstand van de pols (maar niet van de vingertoppen!) Op de vloer. Het is zo'n lengte dat er een stok moet zijn. Wanneer u een toverstok koopt, let dan op het einde - het moet worden uitgerust met een rubberen mondstuk. Zo'n stok wordt afgeschreven en glijdt niet weg als ze erop rusten.
Vergeet niet dat als je linkerbeen pijn doet, de stok in je rechterhand moet worden gehouden en vice versa. Doe een stap van de patiënt met een voet, breng een deel van het lichaamsgewicht over naar een stok.
9. Therapeutische gymnastiek:
De belangrijkste behandeling voor artrose van de kniegewrichten is speciale therapeutische gymnastiek. Bijna niemand met een gonartose kan een echte verbetering van de staat bereiken zonder therapeutische gymnastiek.
Het is tenslotte onmogelijk om de spieren te versterken, bloedvaten te 'pompen' en de bloedstroom zoveel te activeren als dit kan worden bereikt met behulp van speciale oefeningen.
Tegelijkertijd is de gymnastiek van de arts bijna de enige behandelingsmethode die geen financiële kosten vereist voor de aankoop van apparatuur of medicijnen. Het enige dat de patiënt nodig heeft, is twee vierkante meter vrije ruimte in de kamer en een vloerkleed of deken op de vloer gegooid.
Er is niet langer niets om een gymnastiekspecialist te raadplegen en de wens van de patiënt zelf om dit gymnastiek te doen. Toegegeven, alleen met zo'n verlangen, branden de meeste patiënten niet. Bijna elke patiënt, bij wie ik artrose onthul, moet ik letterlijk de fysiotherapie -oefeningen overtuigen. En het is meestal mogelijk om een persoon alleen te overtuigen als het gaat om de onvermijdelijkheid van chirurgische interventie.
Het tweede probleem met 'gymnastiek' is dat zelfs patiënten die zijn geconfigureerd voor fysiotherapie -oefeningen vaak niet de nodige sets oefeningen kunnen vinden. Natuurlijk zijn er brochures voor patiënten met artrose te koop, maar de competentie van een aantal auteurs is twijfelachtig - sommigen van hen hebben tenslotte geen medisch onderwijs.
Zulke 'leraren' begrijpen dus niet altijd de betekenis van individuele oefeningen en het mechanisme van hun actie op pijnlijke gewrichten. Vaak komen gymnastiekcomplexen gewoon gedachteloos overeen van de ene brochure naar de andere. Tegelijkertijd zijn er zulke aanbevelingen in dat het precies goed is om je hoofd te pakken!
Veel brochures schrijven de patiënt bijvoorbeeld voor met artrose van de kniegewrichten "om minstens 100 squats per dag uit te voeren en zoveel mogelijk te lopen."
Vaak volgen patiënten dergelijk advies op, zonder eerder geraadpleegd met een arts, en vervolgens oprecht verbijsterd waarom ze erger werden. Nou, ik zal proberen uit te leggen waarom de toestand van de zieke gewrichten van dergelijke oefeningen in de regel alleen maar verslechtert.
Laten we ons het gewricht voorstellen als een lager. Beschadigd door artrose heeft het pijnlijke gewricht zijn ideale vorm al verloren. Het oppervlak van het "lager" (of kraakbeen) hield niet meer soepel te zijn. Bovendien verschenen er scheuren, gaten en "bramen" erop. Bovendien is de smering in de bol verdikt en opgedroogd, het is duidelijk niet voldoende geweest.